Vorig jaar was er een periode waarin we met zijn drieën elke dag samen doorbrachten met schrijven en opnemen. Het was in deze tijd, toen we praktisch in Penelope woonden [Lowenstein]’s kelder, dat “Billy” werd geschreven. Penelope had onlangs gelezen over Nick Drake’s alternatieve stemmingen die haar ertoe aanzetten haar gitaar te ontstemmen, terwijl Nora [Cheng] bedekte een ritmische vocale lijn die het leven van een fictief personage, Billy, beschrijft. In die tijd luisterden we naar veel Nieuw-Zeelandse undergroundbands (’80s/’90s Flying Nun). Met die slordigheid in gedachten werkten we de rest van het nummer uit door samen te improviseren, en “Billy” viel snel op zijn plaats.
“Billy” is onze eerste release met een label, en het voelt bijzonder speciaal dat het is met Matador, die we bewonderen sinds we jong waren. Na een jaar hard werken zijn we erg blij om eindelijk muziek te kunnen delen, vooral met degenen die Horsegirl het afgelopen jaar hebben verbeterd. We zijn zo dankbaar dat we dit nummer hebben kunnen opnemen met John Agnello, wiens werk we aanbidden, bij Electrical Audio, een instelling in Chicago. Het opnemen van dit nummer was een droomervaring voor ons en John is een zeer vertrouwde mentor geworden.
We hebben de videoclip “Billy” met onze vrienden opgenomen op een regenachtige dag in Chicago en we zijn bijzonder dankbaar voor iedereen die met ons mee heeft gedanst, en voor degenen die ons hun appartement, camera-apparatuur, filmexpertise en feedback hebben gegeven. Deze video is een liefdesbrief aan onze stad en vrienden. Het lied is een liefdesbrief aan muziekscènes uit het verleden die we graag hadden willen zien. Luister alsjeblieft naar “Billy” in je keuken met een groep goede vrienden en dans mee – we kunnen niet wachten om het met je te delen.
creditSource link